జీవితం... (It Goes On...)

నేను ఈ మధ్య ఒక నవల చదివాను ... పేరు సరిగా గుర్తులేదు కానీ అందులోని ఒక అంశం చాలా బాగా నచ్చింది ... ఆది మీతో పంచుకోవాలన్నది నా చిరు కోరిక...ఇందులో జీవితం గురుంచి కవి ఎంత బాగా చెప్పాడో కదా అని నాకు అనిపించింది... అందుకే ఆది ఇక్కడ రాయదలచాను...


ఇక కథలోకి వెలితే ...ఒక మెజీషియన్ స్టేజి పైన ఒక పెద్ద పాలిథిన్ కవరు పట్టుకుని నించుని ప్రజలను ఉద్దేశించి ఇలా మాట్లాడుతాడు...ఇది ప్రస్తుతం కాలిగా ఉంది కదా, తన సహచరున్ని పిలిచి అందులో నిండుగా పట్టే విధంగా చాలా పెద్ద రాళ్లు వేయమని చెప్తాడు, అప్పుడు అతని సహచరుడు అలాగే ఆ పాలిథిన్ కవరు నిండుగా పెద్ద రాళ్లతో నింపుతాడు.ఇప్పుడు మెజిషియను ప్రజలనుద్దేశించి ఇది పూర్తిగా నిండింది కదా అని అడుగుతాడు... అప్పుడు ప్రేక్షకుల్లోంచి దాదాపు సగం మంది ఆది పూర్తిగా నిండిందని ఒప్పుకుంటారు.అలా ఒప్పుకున్న వారందరిని ఒక ప్రక్కగా కూచోమని చెప్తాడు. ఆ మిగిలిన సగం మందితో మీరు కరెక్ట్ గానే ఉహించారని చెప్పి తన సహచరున్ని అలా నిండి ఉన్న కవరులొకిచిన్న చిన్న గులక రాళ్లు వేసి కుదుపమని ఆజ్ఞ వేస్తాడు దాంతో అతని సహచరుడు అల్లాగే చేస్తాడు. ఇప్పుడు మళ్లీ మెజిషియను ఆ మిగిలిన ప్రజలనుద్దేశించి ఇప్పుడు ఈ కవరు పూర్తిగా నిండినదని అనుకుంటాను అని అంటాడు. అప్పుడు అందులోంచి దాదాపు 90% సరేనని ఒప్పుకుంటారు. ఈ సారి వీరిని కూడా మొదటిసారి ప్రక్కగా కూచున్న వారితో కలవమని చెప్తాడు. ఆ మిగిలిన 10% మందితో మీరుహించినట్టే ఇందులో ఇసుకను నింప వచ్చని చెప్పి తన సహచరుని సహాయంతో నిండుగా ఏ మాత్రం కాలి లేకుండామొత్తంగా ఆ కవరుని నింపి ఇప్పుడు ఇది పూర్తిగా నిండినట్టే కదా అని అడుగుతాడు అప్పుడు ఆ మిగిలిన 10% లోంచి 9% సరేనని ఒప్పుకుంటారు. ఆ మిగిలిన 1% ప్రజలు ఆ కవరుని నీటితో నింపి ఇప్పుడు పూర్తిగా నిండిందని ఒప్పుకుంటారు, మెజిషియను కూడా వారితో ఏకీబవిస్తాడు.


ఇప్పుడు దీన్ని జీవితానికి అనువదిస్తే ...


జీవితాన్ని ఒక పాలిథిన్ కవరు అనుకుంటే మొదటగా నీవు దేనితో నింపావన్నది చాలా ముఖ్యమైన విషయము... ఒకవేళ నీవు మొదటే ఇసుకతో నింపావనుకో అందులో పెద్ద రాళ్లు, చిన్న చిన్న గులక రాళ్లు పట్టవు .. కాబట్టి మన జీవితంలో ఏ విషయం ఏ కోవలోకి వస్తుందో ముందుగానే గుర్తించి పైన చెప్పిన క్రమలో నింపుతేనె ఆ జీవితానికిఅర్థము ఉంటుంది అలాగే సుక సంతోషాలు కూడాను...

So fill properly and ENJOY the LIFE....

ప్రేమకు స్నేహానికి మద్య ...

ప్రేమకు స్నేహానికి మద్య వ్యత్యాసం .... అనే పోస్ట్ ఎక్కడో చదివిన వెంటనే నా మదిలో కొన్ని ఆలోచనలు ... అందులోంచి కొన్ని...

నేను కాలేజీ చదివే రోజుల్లో ప్రతి వారం ఇంటికి ఉత్తరం రాసే వాడిని, ఉత్తరం రాయటం అనేది కూడా ఒక కల అని అవే ఉత్తరాలను నేను సెలవుల్లో ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు చదివితే అర్థం అయ్యింది. నేను ఎన్ని తప్పులతో ఉత్తరం రాసెవాడినొ అవి చదివి ఇంట్లో వాళ్ళు ఎంతగా నవ్వు కున్నారో కదా అని తర్వాత అర్థం అయ్యింది. ఐతే ఇప్పుడా గొడవ లేదు, ఎంచక్కా జనాలాంత Email రాయటం నేర్చెసుకుంటున్నారు మరియు ఈ మద్య కొత్తగా తెలుగులోనే రాయటం మొదలు పెట్టాక దస్తూరి గురుంచిన బెంగ లేకుండా పోయింది.కానీ ఎంతైనా తమ హస్తాలతో సొంతగా రాయటంలో ఉన్న ఆనందం ఆ రాసిన వారికే తెలుస్తుంది అలాగే ఆది చదివిన వారికే తెలుస్తుంది అందులోని ఆప్యాయత ఏమిటో...

మొత్తానికి నేను మాత్రం ఒకటి గుర్తించ గలిగాను... ఒక మనిషి "Creative" గా మారటానికి "ప్రేమ" ఎంతగానో ఉపయోగ పడుతుందని...ప్రేయసికి ఉత్తరాలు రాయటం మొదలైన నుంచి ఎంతో మార్పు ...ఉదాహరణకు ...

" ప్రతి వారం నీ ఉత్తరం గురుంచి ఎదురు చూస్తుంది ఎందుకో తెలుసా... అందులోని అందమైన నీ దస్తూరి కోసం మాత్రమే కాకుండా ఆ ఉత్తరానికి అంటించి ఉన్న స్టాంప్ వెనకాల ఉన్న నీ పెదవుల తడి కోసమే ప్రియా..."

ఉత్తరాలు రాయటమే కాదు ... నాలో నిద్రాణంగా దాగి ఉన్న ఒక చిత్రాకారుడు మేలుకొన్నాడు...ఎన్నో గొప్ప చిత్రాలు ఎందరీవో వేసి వారికి బహుమానంగా ఇవ్వగలిగాను.

స్నేహం వల్ల ఇది సాద్యం అవుతుందా అన్నది ... 100 శాతం నిక్కచ్చిగా చెప్పలేము ...

ఇవన్ని నా సొంత అబిప్రాయాలు మాత్రమే ... మీకు కూడా ఇలాంటిదే ఏమైనా జరిగిందా....?

Dorakuna Ituvanti Seva...

Movie Name: Shankarabharanam (1981)
Singer: Balasubrahmanyam SP, Vani Jairam
Music Director: Mahadevan KV
Lyrics: Veturi Sudhararamamurthy
Year: 1981
Producer: Nageshwara Rao Edida, Sriramulu Akasam
Director: Vishwanath K
Actors: Manju Bhargavi, Somayajulu, Tulasi


దొరకునా దొరకునా దొరకునా
దొరకునా ఇటువంటి సేవ
దొరకునా ఇటువంటి సేవ
నీ పద రాజీవముల చేరు నిర్వాణ సోపాన మదిరోహణము సేయుత్రోవ
దొరకునా

రాగాలనంతాలు నీవేయి రూపాలు భవరోగతిమిరాల ఓదార్చు దీపాలు
రాగాలనంతాలు నీవేయి రూపాలు భవరోగతిమిరాల ఓదార్చు దీపాలు
నాదాత్మకుడవై నాలోన చెలగి నా ప్రాణ దీపమై నాలోన వెలిగే...ఆ..ఆ..ఆ.అ.అ.ఆ
ఆఆ నాదత్మకుడవై నాలోన చెలగి నా ప్రాణ దీపమై నాలోన వెలిగే నిను కోల్చువేల దేవాది దేవ దేవాది దేవ ఆ

దొరకునా

ఉచ్వాస నిశ్వాసములు వాయు లీనాలు
స్పందించు నవనాడులే వీణా గానాలు
నడలు ఎదలో నీ కడులే మ్రుదంగాలు
ఉచ్వాస నిశ్వాసములు వాయు లీనాలు
స్పందించు నవనాడులే వీణా గానాలు
నడలు ఎదలో నీ కడులే మ్రుదంగాలు
నాలోని జీవమై నాకున్న దైవమై వెల్లుగొంతు వేళ మహనుభావా మహానుభావా

దొరకున

iIlusions....(3)