నాగ మురళి గారి కవిత్వానికి మూడు ఎప్పుడు వస్తుంది అన్న వ్యాసం చదివాక ... నాకు ఇలాంటిదే ఒక చిన్న పద్యం గుర్తుకు వచ్చి ఆది మీతో పంచుకో దలచాను.నేను ఇంతకు క్రితం పని చేసే కంపనీ లో మధ్యాహన్నం బోజన సమయంలో నేను మరియు మరో ఇద్దరు అయ్యవార్లు కలసి బొజనము చేసిన తర్వాత తాపీగా కూచోని చాలా విషయాలు మాట్లాడే వారము ... ఆ రోజు మేము తెచ్చుకున్న టిఫీను బాక్స్ లో వంకాయ కూర అదిరింది... దాని గురించి నేను అహా కూర అంటే వంకాయ కూరె కదా...ఈ కూరను పోగుడుతూ ఏదో ఒక సినిమాలో ఏకంగా ఒక పాటే పెట్టారు కదా అని అన్నాను... దానికి మా ఒక అయ్యవారు ఇలా అన్నారు...వంకాయ కూర గురించి చెప్పటానికి పాట ఏమీ సరిపోతుంది బాసు... దాని విసిస్టతను పూర్వపు కవి పుంగవులు ఎప్పుడో వర్ణించారని ఈ క్రింది పద్యాన్ని చెప్పారు...
వంకాయ కూర వంటి కూరయూ
లంకా పతి వైరి వంటి రాజుయూ
పరమేసుని వంటి దైవము
పంకజ ముఖి సీత వంటి పడతుల్ గలరే...
పరమేసుని వంటి దైవము
పంకజ ముఖి సీత వంటి పడతుల్ గలరే...
అహా ఎంత బాగా సెలవిచ్చారో కదా .... అని బాక్స్ ని కడగనవసరం లేకుండా కాలి చేసాము...
